Erwin van Ligten (Surabaya, 11 juli 1957 ) stond aanvankelijk bekend als virtuoze  leadgitarist van uiteenlopende bands als ‘Dizzy Man’s Band’, ‘Bertus Borgers Groove Express’ of ‘A Girl Called Johnny’ (met zangeres Frederique Spigt), en natuurlijk zijn enorm lange samenwerking met zijn ex Julya Lo’ko. 

 

Later was hij intensief betrokken bij de tours van Mathilde Santing, alsmede muzikale projecten met Barry Hay en de Alessi Brothers, waarvan hij onlangs het album Netherland produceerde. Maar gaandeweg werd Erwin steeds meer naar zijn ‘Indische roots’ terug gedreven. Hij begon de krontjong in zijn muziek te integreren en gunde voortaan ook de - enigszins miskende -Indo rock uit de jaren vijftig en zestig een plekje in zijn repertoire. 

 

In oktober 2018, 70 jaar na de onafhankelijkheid van Indonesië, bracht hij, samen met zangeres Astrid Seriese, het veel geprezen theaterprogramma ‘de Indië Monologen’ op de planken. En tegelijk – maar zeker niet los daarvan - begon hij zich op het podium tot een boeiend verhalenverteller te ontwikkelen: iets wat bij zijn recente theatervoorstelling ‘Stille Kracht’ (2023-24) nog eens extra bevestigd werd. 

 

In zijn nieuwe programma ‘Erwin van Ligten Solo’ verbindt Erwin zijn vroege muzikale liefde voor bluesgitarist Robert Johnson en gitaaricoon Jimi Hendrix met zijn nostalgische Indische roots. Wat, naast zijn pakkend - en bij vlagen zeer humoristisch - levensverhaal ook een heerlijk veelzijdige muzikale avond oplevert.